Μηχανικοί νόμοι και κανόνες της ισορροπίας
Εδώ θα εξετάσουμε τους μηχανικούς νόμους, που μπορούν να κάνουν την ισορροπία πιο άνετη, εύκολη και επιτυχημένη.
1) Ύψος και πλάτος: Όσο πιο ψηλό είναι το αντικείμενο, τόσο πιο πλατιά πρέπει να είναι η βάση επαφής του με το έδαφος, για να ισορροπεί πιο εύκολα.
Για τις Ασάνες, αυτό σημαίνει οτι πρέπει να απλώνουμε καλά όποιο μέρος του σώματος ακουμπά στο πάτωμα ώστε να υπάρχει όσο το δυνατό πιο ευρεία βάση. Π.χ. αυτό αφορά τα πέλματα στις ορθές Ασάνες, όπως είναι το Τρίγωνο (Τρικονάσανα) και ο Χορευτής (Ναταραζάσανα), τις παλάμες στις ισορροπίες στα χέρια, όπως στον Κόρακα (Μπακάσανα), την Πυγολαμπίδα (Τιτιμπάσανα) και τη Στάση στα Χέρια (Άντο Μούκα Βρκσάσανα) κ.λ.π.
Εδώ θα εξετάσουμε τους μηχανικούς νόμους, που μπορούν να κάνουν την ισορροπία πιο άνετη, εύκολη και επιτυχημένη.
1) Ύψος και πλάτος: Όσο πιο ψηλό είναι το αντικείμενο, τόσο πιο πλατιά πρέπει να είναι η βάση επαφής του με το έδαφος, για να ισορροπεί πιο εύκολα.
Για τις Ασάνες, αυτό σημαίνει οτι πρέπει να απλώνουμε καλά όποιο μέρος του σώματος ακουμπά στο πάτωμα ώστε να υπάρχει όσο το δυνατό πιο ευρεία βάση. Π.χ. αυτό αφορά τα πέλματα στις ορθές Ασάνες, όπως είναι το Τρίγωνο (Τρικονάσανα) και ο Χορευτής (Ναταραζάσανα), τις παλάμες στις ισορροπίες στα χέρια, όπως στον Κόρακα (Μπακάσανα), την Πυγολαμπίδα (Τιτιμπάσανα) και τη Στάση στα Χέρια (Άντο Μούκα Βρκσάσανα) κ.λ.π.
2) Κέντρο βάρους: Για να ισορροπεί ένα σώμα, πρέπει ο κάθετος άξονας της έλξης της βαρύτητας να περνά οπωσδήποτε από δύο σημεία: το κέντρο βάρους του και τη βάση επαφής με το έδαφος.
Αυτό κάνει τις στάσεις ισορροπίας όπου το κέντρο βάρους βρίσκεται πάνω από τη βάση εύκολες, όπως π.χ. το Δέντρο (Βρκσάσανα). Δεν έχουμε παρά να φέρουμε πρώτα το κέντρο βάρους πάνω από το στηρίζον πόδι και μετά να σηκώσουμε το άλλο για να στηριχτούμε ισορροπημένα. Αν το κέντρο βάρους είναι σε άλλη κάθετο, έξω από τη βάση επαφής με το έδαφος, το σώμα έχει την τάση να πέσει. Ενώ, οι «ασύμμετρες» στάσεις ισορροπίας, όπου το κέντρο βάρους δεν βρίσκεται πάνω από τη βάση, είναι πιο δύσκολες και απαιτούν «αντίβαρο», δηλαδή έξτρα βάρη και έξτρα δυνάμεις να αντιστέκονται στην πτώση. |
Αυτό συμβαίνει με την Καρέκλα (Ουτκατάσανα). Παρόλο που πατάμε και στα δύο πόδια, απαιτείται έντονος έλεγχος ισορροπίας, γιατί η λεκάνη και το κέντρο βάρους, που αυτή περιέχει είναι πιο πίσω από τα πέλματα, που αποτελούν τη βάση. Η τάση για πτώση προς τα πίσω αντισταθμίζεται, αν τεντώσουμε τα χέρια εμπρός και συσπούμε με έξτρα δύναμη τους Τετρακέφαλους. Φυσικά, αυτό τους δυναμώνει κιόλας. |
Παρόμοιους μηχανισμούς αντιστάθμισης απαιτούν οι ακόμα πιο ασύμμετρες στάσεις, όπως ο Λοξός Κόρακας (Πάρσβα Μπακάσανα), όπου το βάρος των δύο ποδιών που σηκώνονται στο ίδιο πλάι, απαιτεί μεγάλη δύναμη στους Λοξούς Κοιλιακούς και ισομετρική σύσπαση στον Τρικέφαλο Βραχιόνιο του χεριού στο ίδιο πλάι για αντίσταση στον έναν αγκώνα, όπου ακουμπούν τα πόδια. Τέτοιου είδους προκλήσεις παρουσιάζουν οι «ασύμμετρες» στάσεις της Λοξής Λαμπάδας (Πάρσβα Σαρβανγκάσανα), της Στάσης με τις 8 γνωνίες (Ασταβακράσανα) κ.λ.π.
3) Καθετότητα: Όταν ο επιμήκης άξονας του μέλους που στηρίζει βάρος είναι κάθετος με το έδαφος, ευνοείται η ισορροπία και ο ίδιος ο άξονας γίνεται πιο σταθερός και γερός. Αυτό σημαίνει πως ότι ακουμπά στο πάτωμα θα πρέπει να προσπαθούμε να είναι κάθετο με το έδαφος στις στάσεις ισορροπίας. Π.χ. ο αυχένας στη Σιρσάσανα (Στάση στο Κεφάλι), οι πήχεις στην Μπακάσανα (Κόρακα), οι βραχίονες στην Πίντσα Μαγιουράσανα (Ουρά Παγονιού)... Copyright: Stavroula Kapetaniou |